New York meer dan een Big Apple!

15 november. Als we uitgeslapen hebben tot negen uur, is het tijd om een planning te maken. We hebben besloten voor 175 dollar een New York City Pass aan te schaffen. Hiermee kunnen we de komende zeven dagen gratis in 70 attracties en krijgen ook nog eens korting op restaurants, winkels, enz. Nu we eenmaal uitgezocht hebben wat we willen doen en een reservelijst hebben gemaakt voor het geval we tijd overhouden kunnen we de attracties combineren met de activiteiten buiten de City Pass om. Dit hoeft alleen nog even per dag op wijk gelegd te worden zodat we niet kruisdol worden van het wijkhoppen. Voor we dit gaan doen beslissen we eerst maar naar het bezoekerscentrum op Times Square te gaan aangezien het al bijna twaalf uur is en we ook nog fietsen willen huren voor vanmiddag. Dit kan namelijk alleen nog vandaag gratis. We hebben ons een beetje verdiept in het metrosysteem van New York en dat is Amerikaans simpel. Er zijn maar liefst vierentwintig verschillende Subway-lijnen die allemaal een nummer of een letter hebben. Daarbij zijn de borden met zwart net zo donker als de metrostations zelf. Het behoeft dus soms wat navraag om op de juiste plek te komen maar het went snel. In één keer komen we uit op het metrostation op de kruising van Broadway en Times Square. Eenmaal boven de grond lopen we het straatbeeld in die zo vaak op televisie te zien is. Het ene LCD scherm is nog groter dan de andere en hetzelfde geldt voor de wolkenkrabbers. De fototoestellen komen uit de tas en we worden als het ware de menigte ingezogen.

We zien net als in Las Vegas een Disneywinkel en M&M store (helaas zonder eigen bedrukkingscentrum). Ook is er een McDonalds met een grote knipperende gele M en een Toys”R”Us met een reuzenrad in de winkel. We komen even bij van alle indrukken bij de Starbucks en drinken een Frappuccino, warme chocomel en een slechte variant van een appelkaneel drankje. We wandelen op in de richting van de Apple Store aangezien dit een belangrijke stop is op ons wensenlijstje. Iedereen in onze groep heeft er wel wat te doen. Koen moet er op de foto, Wilco wil nieuwe oordopjes en Erwin wil een nieuwe Iphone kopen. Na een flinke wandeling van een aantal blokken komen we aan bij het beroemde ondergrondse gebouw met de glazen kubus en de witte Apple in het midden. Ondanks de grote drukte in de winkel, slagen Koen en Wilco redelijk makkelijk in hun opdracht. Jammer genoeg voor Erwin wordt de nieuwe Iphone 4S nog niet zonder abonnement verkocht dit kan pas vanaf eind november, als wij alweer in Nederland zijn. Dan maar even nadenken over een andere oplossing.

We lopen in het donker terug naar Broadway en beslissen om eerst een hapje te gaan eten en dan naar de bios te gaan. Het eten doen we in het Food Emporium en bestaat uit een soepje en een quiche pizza. Na een prima diner lopen we naar de Imax voor Happy Feet 2 maar die blijkt pas aankomende vrijdag uit te komen. Dan maar gelijk reserveren voor de première in 3D. Er zijn nog 388 plaatsen vrij, of te wel we zijn de eerste die reserveren… Voor nu hebben we nog zin in iets anders en we beslissen naar het grote warenhuis van Macy’s te gaan. Een flinke wandeling brengt ons daar en we zien zelfs een glimp van het Empire Statebuilding wat in de top blauw verlicht is. Aangezien Macy’s tot elf uur open is gaan we eerste naar één van de grootste audiowinkels van de stad B&H maar die blijkt om zeven uur dicht te gaan. Helaas komen we daar om acht uur pas achter als we flink wat blokken gelopen hebben en voor een gesloten deur staan. We gaan terug naar Macy’s en dat is echt een tof warenhuis. Bijna alle roltrappen zijn nog ouderwets van hout. Het pand is zeven verdiepingen hoog en er is een kelder. Even rondstruinen en een koffie en Sprite drinken bij de McDonalds.

Het is inmiddels elf uur als we met de metro en via de supermarkt teruggaan naar ons appartement. Hier vieren we voor de vierde keer Rhianne haar verjaardag. Wilco heeft namelijk het cadeautje meegenomen van Rhianne haar ouders. We krijgen geld om de musical van Mary Poppins te bezoeken. En bij een feestje hoort natuurlijk bier en appel pie. We werken het verslag bij en het is ver na één uur als we eindelijk na een lange dag gaan slapen.

16 november. Lang doorgaan betekend niet altijd ook lang blijven liggen. Tussen half negen en negen geven we acte de préséance. Terwijl Rhianne en Wilco zich bezig houden met de planning en foto’s kijken gaat Erwin even naar de kapper. Aangezien deze een uur later open gaat dan de “business hours” op de deur aangeven, gaat hij eerst even de lunch bij elkaar sprokkelen in de supermarkt. Daarna wordt hij door een Peruaanse kapper voorzien van een strak koppie, keurig op de gewenste lengte. Eenmaal terug bij het appartement kunnen we gezamenlijk op pad. We hebben zoals geadviseerd twee weken van te voren een reservering gemaakt om het herinneringsmonument te bezoeken van de aanslag op de WTC torens op 11 september 2001. Jammer genoeg hebben we de weergoden niet mee vandaag en het plenst behoorlijk als we in de buurt van de Freedom Tower uit de metro stappen. Deze wolkenkrabber in aanbouw, inmiddels omgedoopt tot WTC toren één, wordt de blikvanger van de nieuwe New Yorkse skyline. We moeten helemaal om de grote bouwput heen om bij de ingang te komen.

Er lopen nog meer politieagenten rond dan op Broadway en Times Square en overal hangen beveiligingscamera’s. Om naar binnen te mogen moeten onze spullen door een scanner en wij door de metaaldetectiepoortjes. Onze tickets worden drie keer gecontroleerd maar dat nemen we voor lief. Het in september van dit jaar geopende herinneringsmonument bestaande uit twee waterpartijen op de plek van de oude torens is indrukwekkend. Het stromende water staat voor beweging en beweging voor toekomst. Veel mensen noemen ze de eeuwige tranen en de regen die vandaag valt versterkt deze sfeer. Een brandweerman legt een aantal rozen neer bij de namen van omgekomen collega’s. Hun namen staan net als de rest van de slachtoffers gegraveerd in de bronzen omheiningen van de vijvers. Omgekomen vrouwen waar van bekend was dat ze zwanger waren ten tijde van de aanslag, hebben de toevoeging `en hun ongeboren kind´. Dit is echt huiveringwekkend om te lezen. Het weer wil niet beter worden en zonder al te veel foto´s verlaten we de herdenkingsplaats. We gaan naar het bezoekerscentrum waar herinneringssouvenirs gekocht kunnen worden. We staan even stil bij een chronologische tijdlijn vanaf het moment van de aanslag tot heden. De gedeukte helm die gevonden is tijdens bergingswerkzaamheden maakt indruk en dit geldt ook voor de documentaire die gemaakt is met een aantal overleefden. Bij de Starbucks komen we even bij van de indrukken.

Als Erwin daarna een foto maakt van een rokende afvoerput met een politieauto vraagt een agent waarom hij dat doet. Gewoon omdat we dat altijd zien in Amerikaanse films. Op de vraag waar die rook vandaag komt weet de agent geen antwoord, lang leve die bekende zoekmachine die ons wel het antwoord geeft. Er liggen stoomleidingen onder New York en soms is er een lek of valt er regenwater op een hete leiding, weer wat geleerd! We wandelen naar een andere bekende straat van de stad, Wallstreet. Natuurlijk maken we een foto bij de beurs en brengen dan een bezoek aan het financiële museum. Uitgebreid wordt (de historie) van het geldstelsel besproken, we kunnen de actuele beurskoersen bekijken en ook de historie van de Down Jones Index.

Wilco fronst zijn wenkbrauwen als we, eenmaal weer buiten, met onze Spoons (vork, lepel, mes ineen) een vers belegt bolletje kaas met sla en kip klaar maken. Maar ja, de Subway zou er jaloers op zijn en Wilco beaamd dat. Het regent nog steeds en we stappen onze volgende overdekte activiteit naar binnen. Namelijk ‘Bodies The Exhibition’. Een echte aanrader voor mensen die graag weten hoe een mens in elkaar zit. In deze tentoonstelling wordt namelijk doormiddel van honderd opgezette mensen zonder huid en aanvullende televisiefragmenten de werking van ons eigen lichaam van top tot teen besproken. Werkelijk alles is van dichtbij te bekijken. Ook worden verschillende ziektes besproken en de gevolgen van roken zijn confronterend te zien. Wat een interessante tentoonstelling. Dit geldt ook voor de foetussen die opgezet zijn vanaf vijf weken tot twintig weken oud. Heel indrukwekkend. Op het einde kunnen we nog een gezondheidstest doen en we maken Wilco tot zijn grote schrik een flink aantal kilo’s zwaarder door ongemerkt zijn weegstoel harder in te drukken. We hebben dan genoeg gedaan voor vandaag en gaan terug met de metro. Bij de supermarkt halen we ingrediënten voor het avondeten op en maken dit klaar op de twee elektrische kookpitten. Lekkere aardappels, maïs en spareribs met Amerikaanse barbecue saus staan op het menu. Een fruittoetjes maakt het geheel af. Moe en voldaan zoeken we daarna onze bedden op.

17 november. Het weer is nog steeds wisselvallig maar dat is niet erg met een grotendeels binnen programma. Via een lange winkelstraat gaan we richting het museum voor de moderne kunst, het MoMA. Voor we daar zijn kopen we bij een grote vestiging van Build-A-Beer warme kleding voor onze twee kleine zwart-witte reisgenoten. Slechts met grote moeite krijgen we ze weer mee naar buiten. Het liefst hadden ze kleren blijven passen en rond blijven rijden in de gele New Yorkse taxi en op de motor. Het MoMA is een zeven verdieping tellende museum met kunstobjecten van bekende en minder bekende kunstenaars. De ruim opgezette exposities bevatten vele mooie kunststukken. Toch zijn het vooral de bouwkundige maquettes, bekende meubelstukken en de werken van de bekende kunstenaars die van ons de meeste aandacht krijgen. Zo is er de kruiwagen van Rietveld en een aantal doeken van Picasso, Van Gogh en Mondriaan.

De gratis audiotour maakt de rondgang een stuk interessanter en de gratis rijstsoep is een goede versterking voor de hongerige buik. We vermaken ons ruim drie uur binnen. Aangezien het al tegen zessen loopt halen we onze theaterkaarten op voor vanavond en gaan dan eten bij Planet Hollywood. Gelukkig krijgen we tien dollar per persoon korting op de reusachtige hamburgers,  want goedkoop zijn ze niet. Vullend wel want we zijn volledig vol als we het pand weer verlaten. Nu op naar het hoogtepunt van vandaag: we gaan naar de musical van Mary Poppins in het New Amsterdam theater op Broadway. Dit is een cadeautje van Rhianne haar ouders en we zijn er erg blij mee. Het theater dateert van begin 19^e eeuw, is volledig gerestaureerd en erg knus. De voorstelling is sprankelend en een echte show met veel dans en muziek. Vooral het bekende ‘supercalifragilisticexpialidoc­ious’ krijgt veel handen op elkaar. De musical duurt ruim tweeëneenhalf uur en na de show gaan we opgetogen met de metro naar huis. Hier eten we nog een stukje taart en werken het verslag bij voor we gestrekt gaan.

18 november. Nog niet helemaal bijgekomen van de vorige avond gaan we deze morgen weer op stap. Wie in New York loopt kan nu eenmaal veel doen en zeker in het bezit van een New York Pass. Wederom duiken we een donker metrostation in, waar de roltrappen erg schaars zijn. Het lijkt erop dat Rhianne een serenade krijgt van een gitaarspelende metroartiest maar na een poosje ontdekken we dat hij blijkbaar een oogje heeft op de enige andere blanke vrouwelijke reiziger in het metrostel. Door de straten van de stad, die steeds meer in kerststemming komt, komen we bij één van de letterlijk en figuurlijk grootste attracties: het Empire Statebuilding. Op de 86^e verdieping van deze wolkenkrabber ligt het observatiedek vanaf waar het mogelijk is 360 graden over de stad uit te kijken. Zo aan het aantal poortjes te zien behoeft deze attractie in het piekseizoen veel geduld om naar binnen te gaan. Nu valt het mee.

Ons zakmes levert wat problemen  op bij de scanner maar als we hem in bewaring geven mogen we naar binnen. We starten in de Skyride. Dit is een helikoptersimulatie met uitzicht over de stad. Het beeld is erg donker en het geschud van de machine is misselijkmakend. Maar goed dat het gratis was, want wij vinden het erg tegenvallen. Eenmaal op het uitzichtpunt is het behoorlijk druk en de wind blaast ons flink om de oren. De uitzichten zijn echt fantastisch en we maken dan ook de nodige foto’s van bovenaf. Na een halfuurtje  hebben we genoeg gezien en duiken weer met de lift omlaag. De trappen brengen ons naar de metro en we zoeven naar de Brooklyn Bridge.  Deze in 1883 gebouwde hangbrug verbindt de oevers van Lower Manhattan en Brooklyn. We lopen tot de eerste pylon van de 1825 meter lange brug.

Omdat deze brug populair is bij de kapitalisme demonstranten van Occupay, gaan we even op het dichtbij gelegen plein kijken als we uit een luidspreker geluid horen. Er blijkt een kleine protestmars te zijn, die verder rustig verloopt. Aangezien we een beetje trek krijgen beslissen we in de McDonald’s een hamburgertest uit te voeren. Deze New Yorkse hamburger is geen succes. De droge hamburger en het dito broodje kunnen niet gecompenseerd worden door de saus aangezien deze bijna niet op het broodje zit. Gelukkig zijn de McRib en de Angus Mushroom & Swiss wel een stuk smakelijker. Dit geldt ook voor de Mcflurry M&M snacksize die net in een holle kies past. Na deze calorieënversteviging lopen we via een boekwinkel naar een fotospeciaalzaak. Helaas voor de tweede keer deze week staan we voor een gesloten deur. Dan maar op naar een niet alledaags museum, namelijk het sexmuseum. Zonder al te veel verwachtingen gaan we naar binnen. Als binnenkomer zien we de ontwikkeling van de filmindustrie, categorie seks. Een aantal korte films die geen uitleg behoeven maken dit al snel duidelijk. Een volgende verdieping leert ons de gebruiken van de dieren om ons heen.

De moeite van het kijken waard zijn de attributen en speeltjes die gebruikt werden door de jaren heen. We vinden ze op de derde verdieping achter glas. Op de laatste verdieping zien we een tentoonstelling van personen die iets hebben beteken op het gebied van seks door de jaren heen. Eenmaal binnen concluderen we best grappig en een beetje leerzaam maar voor vijfentwintig dollar misschien wat karig. Voor ons was het leuk aangezien het gratis was met de citypass. Seks maakt blijkbaar hongerig,  want onze magen knorren weer flink. Net achter Time Square vinden we een mini market met salade bar en lekkere broodjes. Volgegeten gaan naar het Imax theater, voor onze Happy Feet première. Nog zo’n vijftig mensen vinden deze film de moeite waard om op vrijdag avond in IMAX + 3D te gaan bekijken. Het Imax scherm is super groot en de reclames kosten bijna een halfuur. De film is een mooi vervolg op het eerste deel en we zijn tevreden als we om 23.00 uur weer buiten staan. Snel naar huis om net voor middennacht in bed te gaan.

19 november. We denken nog wat leuks uitgezocht te hebben uit ons boekje met gratis attracties. We gaan een drie uur durende rondvaart maken om Manhattan heen. De met klapstoelen gevulde boot heeft nog het meeste weg van een ongezellige conferentieruimte. Doordat we vroeg zijn vinden we een plekje op het achterdek aan de zijde waar het meest te zien is. We versterken de innerlijke mens met wat warm vocht om te weren tegen de kou die zeker gaat komen. Er staat flink wat wind als we van wal steken, maar het zicht op de skyline van Manhattan doet de kou een moment vergeten. Over de Hudson rivier varen we naar het Vrijheidsbeeld. Met het betere duw en trekwerk probeert iedereen zijn beste foto te maken. Aangezien wij goede plekken hebben krijgen we vanzelf de gelegenheid om een mooie foto te schieten.

We draaien de East River op die overloopt in de Harlem river en daarmee krijgen we de wind in de rug. We kunnen de Brooklyn Bridge nu van onder fotograferen en dat geldt ook voor de Manhattan Bridge. Aan onze rechter hand zien we het Yankee stadion voorbij komen. De gids aan boord vertelt vele interessante weetjes en de tijd vliegt voorbij. De meeste, van New York zijn bekende plekken, zijn gepasseerd als we de Hudson rivier weer opdraaien. We gaan nog een goed halfuur tegen de wind in terug naar de haven en het is behoorlijk bikkelen op het dek. Eenmaal terug aan de kade kunnen we opwarmen in de bus die ons naar het Rockefeller centre brengt. Voor de tweede keer in een paar dagen tijd kijken we van bovenaf over New York. Door de zonsondergang is het uitzicht nu nog veel mooier. Dit moet een romanticus ook gedacht hebben, want vlak voor onze neus vraagt hij zijn vriendin ten huwelijk.

Het is pas vijf uur als we weer naar beneden gaan. Voor we naar het appartement gaan halen we wat informatie op voor de bus naar New Jersey bij de Academy busservice en stappen dan in de metro naar huis. Bij onze huissupermarkt halen we de ingrediënten om een ratatouille te maken. Samen met de opgebakken aardappeltjes een lekkere maal.

20 november. Vroeg opstaan om op tijd te zijn voor het ontbijt bij Planet Hollywood wat tot 10.00 uur geserveerd zou worden. Eenmaal daar blijkt het tot 10.45u te zijn. We eten heerlijke Amerikaanse pannenkoeken met aardbeien, slagroom en Maplesyrop, yoghurt met fruit en een omeletje. Vandaag doen we een tweede poging om een Iphone 4 tegen een gunstige prijs mee te nemen naar huis. Er zijn veel shopjes die alle merken smartphones tegen stuntprijzen verkopen. Door goed door te vragen, verteld de winkelier dat deze telefoons met extra chips simlock-vrij gemaakt zijn. Dit is nogal omslachtig in het gebruik en ook niet legaal, dus deze optie laten we voor wat het is. We wandelen Madame Tussauds in, ook een gratis attractie met de City Pass. Ongelofelijk veel beroemdheden staan rustig te wachten op onze komst.

Zelfs Justin Bieber staat er al, omgeven door een aantal tienermeisjes die graag met hem op de foto willen. Als we onder andere Barack Obama, Michael Jackson en Shakira de gelegenheid hebben gegeven met ons op de foto te gaan vinden we het welletjes en gaan we naar het Central Park. Hier moeten we tot drie uur wachten om fietsen te huren, dus beslissen we eerst te gaan picknicken. We maken een lekker ciabatta broodje met ei en tonijnsalade en strijken neer op een aantal rotsblokken. Het park heeft nog steeds wat herfstkleuren en veel vallende bladeren. Een drukte op deze zondag is het zeker, er zijn wandelaars, wordt er volop hardgelopen en er zijn tientallen wielrenners. Wielrennen zit er voor ons niet in op onze oude huurfietsen. Elke fiets heeft wel iets, slag in het wiel, een afgebroken handrem, een draaiend zadel. Gelukkig zijn ze gratis en is langzaam fietsen voor ons meer dan voldoende. Het park is makkelijk doorfietsbaar met een aantal heuveltjes op het einde.

Ongeschonden leveren we onze tweewielers weer in. We gaan een tweede poging doen om bij B&H, de grote elektronicazaak, naar binnen te komen. Met de deur open gaat dit een stuk beter maar het is wel een drukte van jewelste in de winkel. Toch worden we goed en snel geholpen en slagen erin een nieuwe SD-kaart aan te schaffen. Wilco voegt nog een cameralens aan zijn arsenaal toe. Onze potentiële aankopen kunnen via een heus transportsysteem bekeken worden aan de balie en worden na goedkeuring naar beneden gestuurd. Als ze bij de kassa zijn afgerekend kunnen we ze bij de inpakservice afhalen als onze eigendommen. Er is alweer een dag voorbij als we onze huissuper bezocht hebben, een heerlijke zalmpasta gemaakt en gegeten hebben en dan het bed instappen.

21 november. We pakken de metro naar het Rockefeller centrum. Hier in de buurt zit het Firedepartment museum. We denken hier wat te kunnen opsteken van de beroemde New Yorkse brandweer. Helaas is een rondleiding door de kleine ruimte niet mogelijk aangezien er een groep schoolkinderen rondloopt. We laten deze attractie dan ook voor wat het is en gaan in de kelder van de Rockefeller naar de Starbucks. Langs de schaatsbaan, met grote Swarovski ster, die naast het beroemde gebouw ligt lopen we naar de Lego Store met een grote groene draak door de hele winkel. In de ruim opgezette winkel kunnen allerlei bekende en minder bekende doosjes van de Deense stenenbouwer gekocht worden.

Zo is er een miniatuur Empire Statebuilding, een VW kever selectie en een rode Big Apple. Natuurlijk wordt de souvenirtas nog een beetje verder gevuld. Aangezien Erwin toch zijn grootste (lees duurste) souvenirtje in New York wil kopen is de volgende gang de Apple Store op Fifth Avenue. Voor de tweede keer deze week gaan we de glazenkubus in en deze keer komen we pas boven als Erwin in het bezit is van een brandnieuwe Iphone 4 met een prachtige witte kleur. Via het uitgebreide metrosysteem verplaatsen we ons naar Chinatown met zijn vele shopjes. We laten Wilco zoveel mogelijk gebruiken zien die wij in het grote China hebben mogen aanschouwen. Als afsluiting van de week beslissen we om samen te gaan eten in een pas geopend Chinees restaurant. Dit 4..5..6.. (ja, dat is de naam)restaurant is echt heel lekker, niet heel duur en we krijgen veel meer eten dan we op kunnen. Maar ja, we wilden dan ook meerdere gerechtjes uitproberen. Om te voorkomen dat het verslag te eentonig wordt laten we het beschrijven van het souvenirshoppen in chinatown achterwegen en vertellen we alleen nog dat we bij thuiskomst Erwin zijn telefoon belklaar gemaakt hebben.

22 november. Voor vanavond staat er een vlucht op het programma en dat betekend tijd voor wederom een grote uitdaging: souvenirtjes inpakken! Zoals gepland gaat ons overgewicht bij Wilco in zijn koffer en dat betekend dat deze samen met zijn eigen spullen behoorlijk zwaar geworden is. Nu op naar Times Square om nog een paar dingetjes te kopen, want er kan altijd meer bij (of toch niet?). Als we zo’n beetje alles hebben begint het enorm te regenen en dat is voor ons het teken om de droge metro op te zoeken en terug te gaan naar het appartement.

Een laatste verfrissende douche en dan met de metro op naar het vliegveld. Voor we inchecken gaan we op een weegschaal kijken of we de spullen goed verdeeld hebben. Blijkbaar heeft Wilco teveel eigen souvenirtjes gekocht want samen met onze spullen blijkt hij vijfentwintig kilo te hebben en dat is twee kilo te veel. We nemen wat terug en weten gelijk dat we voor ons thuisvlucht extra bagageruimte moeten bijkopen. Wij hebben namelijk ieder nu al 19 kilo en zeven kilo handbagage terwijl we nog in Londen moeten kerstshoppen. De incheck verloopt na de herverdeling soepel en we kunnen naar de douane. Zonder onze groene vertrekpapieren in te hoeven leveren kunnen we doorlopen. Erg blij zijn we met de hoe-doe-ik-mijn-schoenen-uit en riem-af-instructie in de x-ray bakken aangezien we deze handeling voor de tweede keer in Amerika moeten uitvoeren. We zijn ruim op tijd bij onze vertrekgate en spenderen de laatste dollars aan koffie en thee. Voor de zekerheid schuiven we nog anderhalve kilo bagage terug naar Wilco zodat wij weer wat meer ruimte hebben. Doordat onze boardcrew te laat is krijgen we een vertraging van een halfuur. Eenmaal in het vliegveld blijkt dan dat het erg lang duurt voor we daadwerkelijk kunnen opstijgen. Terwijl we moeten wachten kunnen we nog geen gebruik maken van onze multimedia, dit kan pas als we eindelijk opgestegen zijn.  Dan is het moment dat we na ruim drie maanden los komen van het Noord Amerikaanse continent. Behalve de nodige spelletjes zijn er deze keer ook leuke films waar we uit kunnen kiezen. Eigenlijk was het de bedoeling om het verslag bij te werken en foto’s uit te zoeken maar ons oog valt op een leuke speelfilm.

We gaan de smurfen in New York kijken. Deze hilarische film duurt ruim anderhalf uur en zo schiet de tijd lekker op. Tussendoor wordt het avondeten geserveerd bestaande uit pasta en vlees met groente. We krijgen te horen dat we wederom wind mee hebben en dat we onze achterstand flink gaan inlopen. Met dat goede nieuws gaan we proberen wat slaap te pakken.