Tijd om te relaxen

7 april. Aangezien het gisteren nogal gezellig en uiteindelijk laat was hebben we wat moeite met opstaan. Pas rond half 11 komen we aan bij de Chinese ambassade om ons visum aan te vragen. Dit blijkt best lastig. We moeten een aantal documenten overleggen zoals een uitdraai van de reisverzekering en geboekte hotels in het Chinees. Die hebben we niet. Om tien voor elf worden vriendelijk doch dringend verzocht de ambassade te verlaten omdat deze om elf uur sluit. We beslissen om het visum via één van de vele tourbureautjes in de stad te regelen. De rest van de dag vullen we met het slenteren en fietsen door de stad. Het zoeken van een plekje voor de fietsen is bijzonder lastig. Overal staan scooters geparkeerd maar wij worden weggestuurd. Uiteindelijk biedt een betaalde stalling uitkomst. We kopen wat leuke snuisterijtjes en genieten van het eten van de straatstalletjes. Erwin gaat nog even langs een Thaise kapster, die hem met angstige precisie, voor nog geen twee euro, weer voorziet van een kort koppie. De avond wordt besteed aan plannen en beslissingen maken voor de China tour. We dubben al wat langer over het vervolg van onze tour. We staan voor de lastige keus, meer dagen in Noord Vietnam of meer reisdagen in China. Ook moeten we de knoop doorhakken of we verder gaan met of zonder onze fietsen. Het resultaat is voorlopig als volgt: we starten morgen met een tweedaagse tour naar Halong Bay. Na een voorbereidingsdag in Hanoi gaan we dan naar het noorden voor een meerdaagse fietstocht in de buurt van Sa Pa. Dan verlaten we via Hanoi Vietnam en gaan naar China. We hebben hier een aantal bestemmingen moeten skippen waaronder het pandareservaat in Chengdu. We gaan alleen nog naar het uiterste zuiden van China met de reisrichting naar Hong Kong. Alleen op deze manier blijft het voor ons aantrekkelijk bereisbaar. We beslissen zonder de fietsen door te gaan, dus deze worden In Hanoi verkocht.

8 april. Een tweede dag in het gezellige oude centrum van Hanoi. Vandaag boeken we een tour naar Halong Bay en proberen een glimp op te vangen van de zieke, zeldzame reuze schildpad in het Ho Hoan Kiem meer. Van deze schildpadsoort leven er nog maar zes op de hele wereld. Het dier wordt vereerd omdat volgens een legende een reusachtige schildpad in het meer, in de vijftiende eeuw het zwaard opeiste waarmee koning Le Loi de beslissende slag tegen de Chinezen had geleverd. Toen de schildpad het magische wapen had ontvangen, verdween hij ermee onder water. Nu wordt het dier verzorgd op een eiland in midden van het meer. Als we verder gaan zien we waarschijnlijk een van de mooiste voorbeelden van ultiem vervoer op een scooter. Een compleet nieuwe diepvries wordt van A naar B gebracht. In de avond gaan we samen met Jan en Brieke uit eten bij een lokaal restaurant. Verschillende Vietnamese gerechtjes worden geprobeerd. Tot onze grote verwondering blijkt al bij de tweede ronde het Hanoi bier van tap op te zijn. We lopen zelf maar naar de koelkast om flesjes bier te pakken, aangezien de kelner ons niet begrijpt dat we hierop over willen.

9 april. Om half 8 vertrekken we in de richting van Halong Bay. De bustrip van 160 kilometer, duurt door de slechte weg en drukte in de vele dorpjes lang, bijna vier uur. Onderweg stoppen we nog even voor een pauze en we bezichtigen de fabricage van marmeren beelden. In de haven van Halong Bay ligt onze fantastisch mooie oude boot.

De lunch in prachtige eetzaal is bijzonder aangenaam. We worden ondergedompeld in voor ons ongekende luxe. Na de lunch is het tijd om te relaxen aan boord en te genieten van het uitzicht om ons heen. Het unieke karstgebergte, wat op de werelderfgoedlijst staat, bestaat uit 1963 kalkstenen eilanden, omringt door strak blauw water, is van ongekende schoonheid. Na twee uur varen gaat het anker uit en kunnen we met een kajak door een drijvend dorp varen.

Terug bij de grote boot varen we naar een baai waar we voor anker gaan. We genieten van een schitterende zonsondergang. Uiteraard gaan we zwemmen. Als enige wagen wij de sprong van de zes meter hoge bootreling, in het koude en zoute water. Het water is niet warmer dan 16 graden en aangezien Rhianne voor de foto’s van Erwin wat langer in het water is, voelt ze zich een ijsblokje. Na een heerlijke douche is het tijd voor een overweldigend diner. Dit bestaat voor een groot deel uit seafood, waar onder overheerlijke verse krab, kwal en schaaldieren. Ook de presentatie is van grote schoonheid.

Als we klaar zijn gaan we een poging doen om kwallen te vangen met een vishengel. Met alleen een gekleurde haak, dus zonder aas, is het alleen een kwestie van ingooien en ophalen. Al vrij snel hebben we gezien dat dit niet zo leuk is. We vragen om wat aas zoals garnalen of brood. Onze gids komt terug met schaaltje en we proberen het. Het blijken stukjes kipfilet te zijn en waarschijnlijk omdat kippen hier niet zwemmen, vinden de vissen dit niet lekker en bijten dus niet. De derde poging wordt met een schepnet. Na een halfuur heeft Erwin eindelijk zijn zin. Een vinger groot visje zwemt zijn net in. Dan is het tijd om naar de kamer te gaan. Voor we gaan slapen genieten we nog even van het uitzicht in de, door de boten vrolijk verlichte, baai.

10 april. We hebben om half acht ontbijt aan boord. Wij willen iets van zonsopgang zien dus we beslissen de wekker om zes uur te zetten. Met de nodige moeite lukt het Erwin wakker te worden en naar buiten te gaan. Rhianne draait nog een keer lekker omdat ze het te bewolkt vind om mooie zonsopgang te kunnen zien. Erwin vindt een mooi plekje op een relaxstoel op het achterdek, vanwaar het prachtige ochtendgloren op het water en tussen de bergen wordt aanschouwd. Maar al snel vallen de ogen weer dicht gaan. Pas wakker is hij als een staflid met een stok het terraszeil van water ontdoet. Dit gebeurd nog al amateuristisch waardoor met de stok door het zeil wordt geprikt. Resultaat een nat staflid. Om 7.00 uur maken we ons alsnog klaar voor het ontbijt. Ook dit is van hoge kwaliteit. Na het ontbijt varen we met onze kleine taxiboot naar de dichtbij gelegen grotten. Deze worden niet voor niets ‘amazing caves’ genoemd. De grot bestaat uit drie kamers van verschillende grote. De grotten zijn binnen mooi verlicht. Het heeft een hele grove structuur met vele stalagmieten en stalactieten. Een maal uit de grot genieten van een fantastisch panorama van een berghelling. Voor we het bootje weer opstappen, zien we nog een tweetal aapjes. We aanvaarden de terugvaart naar de haven van Halong Bay. We relaxen nog wat en wisselen adresgegevens uit met Matt en Danae uit Seattle en Jutta en Jochen uit Hannover. Hele gezellige koppels waar we gedurende de trip mee opgetrokken zijn.

De vier uur durende terugreis naar Hanoi gaat best snel. We hebben nog even de mogelijkheid om de voortgang te zien van de marmer beeldkunstenaars. Aangezien Jan en Brieke een weekje met de motor op stap zijn, hebben we hun huis voor ons alleen. We proberen nog een trein te regelen richting Sa Pa. Helaas voor morgen geen mogelijkheid, dan de 12e maar. ‘s Avonds brengen we onze ouders op de hoogte van onze voortgangen via Skype en feliciteren we Rhianne haar vader alvast met zijn verjaardag.

11 april. Een weinig tot niets doen dag. We slapen eerst lekker uit. We hebben mazzel aangezien de bouwvakkers die we verwachtten niet komen opdagen. We gaan ons daarna verdiepen in de mogelijkheden van Indonesië. Ook dit land is ontzettend groot, dus daar moeten we nog de nodige tijd insteken en eitjes over leggen. De fietsen krijgen een grondige schoonmaakbeurt en we bepalen de fietsroute voor de omgeving van Sa Pa. In de avond gaan we weer eten in het buurtrestaurant. De gesteldheid van het bier was nu nog ernstiger, aangezien er alleen warme flesjes voorradig waren. Ach, een ijsblokje doet wonderen volgens de Vietnamezen.