Relaxen op Koh Tao en shoppen in Bangkok

25 januari. Een relax dag. In de ochtend brengen we onze was naar de was service. Erwin gaat nog even naar de Thaise kapper. Na een correctie ziet het er uiteindelijk redelijk uit. Verder werken we de internetsite bij. We kunnen voor de deur van onze slaapkamer gebruik maken van de gratis WIFI verbinding van het restaurant 300 meter verderop. Ook skypen we nog wat met het thuisfront. We willen gaan zonnen op het strand, helaas blijft het erg bewolkt dus veranderen we de plannen. In de middag maken we een klein rondje over het eiland en fotograferen we palmbomen met kokosnoten, krabben en de zee met mooie gekleurde bootjes. Regelmatig wordt ons toegeroepen “Taxi?”, “Motobike?”,  “Hello Massage?”, dat gebeurd heel veel, we worden er moe van. We ontdekken nog een Free Wifi restaurant wat tot laat in de avond open is. Verder doen we weinig noemenswaardig.

26 januari. Aangezien we gisteren niet konden zonnen, blijven we een dag langer in Koh Tao. In de ochtend gaan we ons verdiepen in het vervolg van de Thailand tijd. We zoeken op internet leuke Thaise plaatsen op en verzamelen gelijk wat info over fietsen in Cambodja. In de middag gaan we zwemmen en op het strand liggen. We bouwen een zandkasteel wat zeewaardig is bij laagwater. Rhianne tekent een groot hart op het strand. ’s Avonds eten we een cheeseburger, aangevuld met gebakken aardappeltjes en Franse frietjes met stukjes kaas. Wel één heel plakje in reepjes gesneden!

27 januari. Vandaag verlaten we Koh Tao. We nemen afscheid van de mensen bij de duikschool. We hebben nog eventjes de tijd dus gaan we nog even naar het strand. In een schommelstoel internetten we nog. Dan brengt de taxi ons naar de haven. Om drie uur vertrekt de ferry van maatschappij Lomprayah naar Chumpon. Vandaag is de zee een stuk rustiger. We komen dan ook relaxt aan. Onderweg naar het station zien we boomgaarden met ontzettend veel palmbomen. Aangezien we een paar uur moeten wachten gaan we het centrum van Chumpon verkennen. Er is een grote shopping mall. We doen hier een boodschap en spelen een spelletje luchthockey. Ons eten kopen we buiten op straat. Vandaag eten we Pudthai, dit is ei met taugé, lente ui, stukjes vlees en saus. Daarbij kopen we nog gefrituurd deeg met zoete kokossaus. Helaas weet onze verkoper alleen de Thaise naam op te schrijven. We eten de gerechten met stokjes, eindelijk een maaltijd die Rhianne sneller eet dan Erwin. Beide gerechten waren erg lekker. Met nog een uurtje te gaan komen we op het station. In de VIP ruimte (klapstoeltjes met gescheurd lederen bekleding)  kunnen we de laptop opladen. Daar ontmoeten we een paar Thaise mensen. Ze vragen regelmatig of we een baby hebben… Geen idee waarom. Helaas spreken ook deze Thaise mensen slecht Engels. Daarom laten we ze maar onze foto collage van Nederland zien. Ze laten ons hun mobieltjes zien met foto’s van familie. Wij werken ons blog bij en de Thaisen vragen om muziek. Met de TMF Hitzone zijn ze helemaal gelukkig. De trein vertrekt uiteindelijk bijna een uur te laat. In de trein horen we regelmatig ‘Kaffie?!’ en ook komen er allerlei Thaise hapjes langs. Volgens ons hebben wij een beginnend machinist. Het laatste stukje remmen doet hij zo geblokt dat we regelmatig door elkaar schudden. We vermaken ons met het lezen van het clubblad van onze vereniging Koveni. Helaas lukt het slapen wederom voor geen meter.

We zien het dan ook 28 januari worden. We komen om 7.00 ’s ochtends, met kleine oogjes, aan in Bangkok. Welkom terug in de chaos van de grote stad. Met de bus gaan we terug naar het hostel waar onze Thailandtour twee weken geleden begon. Een beetje onderhandelen over de kamerprijs en we betalen weer omgerekend 6 euro voor een twee persoonskamer. Aangezien Koen de opdracht heeft gekregen om winkels van de Makro te fotograferen, beslissen we om fietsen te gaan lenen. In het oude centrum van Bangkok kunnen gratis fietsen geleend worden, die alleen daar mogen blijven. We houden ons dom en fietsen met Koen in de fietsmand naar de andere kant van Bangkok. Koen blij, wij blij! Op de terugweg maken we een tussenstop bij een ziekenhuis. Rhianne heeft al drie weken last van een zwart vlekje in haar oog. Ze heeft wat informatie hierover gezocht op internet, het kan waarschijnlijk geen kwaad, maar we willen zekerheid voor we naar Cambodja gaan. En dan begint het, waar moeten we heen? Alle geschriften zijn in het Thais, de meeste medewerkers spreken geen of beperkt Engels. Gelukkig worden we bij de eerste hulp gebracht. Na het inschrijven, gaat een zuster aan de gang met Rhianne. Eerst bloeddruk meten, dan naar een andere ruimte voor een andere zuster. Na een kwartiertje wachten bij vijf zusters die een beetje aan het nietsnutten zijn, worden we geroepen. Een verpleegster stelt wat vragen en schijnt met een zaklampje, met bijna lege batterij, in haar ogen. Wat een amateurisme. Gelukkig is dit gedeelte wel schoon, alleen een beetje vergeelt. Rhianne wordt doorgestuurd naar de oogarts. Iemand brengt ons door lange gangen en een lift naar de volgende afdeling. Wederom even wachten. Dan wordt met een, druppel spuitend apparaat in haar ogen gekeken. Nog geen resultaat, dan maar even de ogentest met nummers. Een beetje lachend vertelt Rhianne netjes in het Engels wat ze ziet. Uiteindelijk naar de oogarts, die gelukkig een beter Engels spreekt. Ook hij kijkt en laat wat druppeltjes in haar ogen spuiten om de pupil groter te maken. Na een halfuurtje kijkt hij nog een keer en komt dan tot conclusie niet reisbedreigend, maar wel even in de gaten houden dan het niet erger wordt. We kunnen gaan, nadat we 50 bath afgerekend hebben, omgerekend € 1,25. Even de fietsen inleveren en terug naar het hostel. Even snel opfrissen en de stad in om wat te eten te scoren. Dat was de bedoeling… de badkamer had waarschijnlijk al lang geen schoon water gezien. Nadat Erwin de ventilator stofvrij had gemaakt toch maar even naar beneden om te zorgen dat de badkamer wat schoner wordt. Het duurt even, maar dan toch lekker douchen. We eten wederom bij een stallatje langs de straat. Erwin omelet met groeten en rijst en Rhianne groenten met gefrituurde rijst met ananasstukjes. ’s Avonds nog even Skypen met de zus van Erwin.

29 januari. We starten de dag met een handwasje broeken wassen. Aangezien bij de was service alles in de droger gemikt wordt en er nog wel eens iets kwijt raakt, doen we de antimosquito-broeken liever zelf. Vandaag willen we gaan bekijken of het mogelijk is om een goede, niet al te dure fiets te kopen en ook Koen heeft een verlanglijstje met spulletjes die hij moet kopen. Na wat informeren worden we naar Worachak Road en Bamrung Muang Road gestuurd. Hier zit in ieder geval veel bedrijvigheid. Wat opvalt is dat de verschillende soorten winkels per straat zijn gecentreerd. Een straat met houtbewerking, een straat met elektriciteits en verlichtingswinkels, auto onderdelen, scooters, fietsen, enz. Ook wandelen we over een gigantische grote bazaar, die zich uitstrekt over een aantal straten en overdekte hallen. Zoveel kraampjes die hier te vinden zijn met een smal pad om je doorheen te manoeuvreren. Koen slaagt erin om nieuw, bakeliet elektriciteitsmateriaal te kopen wat bij ons al antiek is. Uiteindelijk vinden we ook nog een aantal bike-shops. Helaas hebben ze niet veel mountainbikes, dus we verplaatsen ons naar het Siam. Een gebied wat bestaat uit minimaal 6 shopping malls, verdeeld over verschillende gebouwen, met ieder zijn eigen naam. Één shoppingmall, Siam Paragon, is al 300.000m² in winkeloppervlakte. Het MBK is 8 verdiepingen hoog en 350 meter lang met de totale oppervlakte van 140.000 m². Dit winkelcentrum heeft 150 eetgelegenheden en ongeveer 2500 winkels en kraampjes. De jaarbeurs heeft slechts een oppervlakte van 100.000m². Aangezien de winkelcentra elke dag tot 21.00 uur open zijn, gaan we eerst nog een andere fietswinkel opzoeken, Probike. Hier worden nieuwe fietsen verkocht van het merk Trek. De prijzen liggen iets lager als in Nederland, maar niet heel erg veel. In de winkel ontmoeten we een Nederlands echtpaar, die al een aantal jaren in Vietnam woont. Zij vertellen ons meer over fietsen in Vietnam en Cambodja. Na twee uurtjes verlaten we, vol informatie, de winkel en kunnen we de afweging gaan maken tussen een goede lokale fiets of een merk fiets uit het lage segment. We gaan terug naar Siam en wandelen nog wat door het winkelcentrum. In een souvenirwinkel krijgen we uitleg over de Thaise muziekinstrumenten en een adres waar we ze mogelijk kunnen kopen. Erg leuk in het winkelcentrum zijn ook de bordjes voor het toilet. Hierop staan poppetjes met gekruiste benen. In een Expo achtige winkel maar dan formaat erg groot, hebben ze ontzettend veel leuke dingen voor onze badeenden collectie (B-duck). We schrijven de websites op en hopen dit via een webshop te kunnen kopen. Als we met de bus teruggaan richting het hostel komen we nog in een file. Hierdoor kunnen we vanuit de bus nog een avondmarkt aanschouwen, gelukkig want ook deze nog lopen hadden de voetjes niet leuk gevonden. In het hostel Skypen we nog even met het thuisfront.

30 januari. Vandaag verder met onze shopping exploring in Bangkok. We willen eerst het adres opzoeken waar ze de typische Thaise muziekinstrumenten verkopen, dit zou liggen tegenover het Oriental hotel aan de andere kant van het water. De beste manier om hier vanuit het oude centrum te komen is met de  longtailboat taxi over de rivier. Vervolgens is het mogelijk om nog met een pont over te steken. Wij prefereren een wandeling over de Somdet Phrachao Tak Sin brug. Als we van de brug af gaan zien we onder de brug een “zaalvoetbal” wedstrijd. Dit blijkt een competitie te zijn. Een aantal Thaisen zijn echte balkunstenaars. We lopen verder door het park en zien daar wederom een “fitnesscentrum”. Ook kijken we naar potje Takraw. Dit is een vorm van hooghouden van een voetballetje en dan scoren in drie basketbal netjes op een meter of drie hoogte. De voetbal is officieel gemaakt van een soort wilg, al zijn ze tegenwoordig ook gewoon van kunststof. Takraw kan ook een soort voetvolleybal zijn. Na een poos ronddwalen, blijkt onze bestemming de Oriental Spa te zijn. In de bar van deze spa worden ’s avonds de muziekinstrumenten bespeeld. Helaas verkopen ze ze hier niet, we krijgen een ander adres. We voelen ons niet echt op ons gemak in deze spa. Het is zo super de luxe. Prachtig! Onze volgende bestemming wordt wederom een Makro, als opdracht voor Koen, deze moet redelijk op onze weg liggen. We gaan deze keer met de Skytrain. Als we uitstappen horen we dat het 10 minuten lopen is. Helaas blijkt het wel wat langer, bijna een half uur. Door het regelmatig te vragen weten we zeker dat we de goede weg houden. Een mooie foto, even binnen kijken. Een hele grote Makro. Dan weer op weg naar Siam Centre voor een langere blik als gisteren. Deze keer met de bus grotendeels. Wederom verbazen we ons over de grootte van het centrum. We komen in een XXXXL versie van een V&D achtige winkel. Hier vermaken we ons een hele tijd. Ze hebben onder andere een grote afdeling met knuffels. Een hele plank met knuffelkoeien wacht Koen daarop. En daarna doen we de ontdekking. Knuffels zijn blijkbaar zo heilig in Thailand dat elke knuffel voorzien kan worden van eigen kleding! Wij geven Koen zijn eigen hoed voor de zon en een strik voor speciale gelegenheden. Wat we verder nog hadden kunnen kopen: zwembroek, sportkleding, een net pak, stropdassen, truitjes, keukenhandschoenen en nog heel veel meer. Dit laten we uit kosten overweging maar hangen, maar uiteraard doen we wel een verkleedpartij. Volgende ontdekking. We komen Cogo tegen, dit is Lego, maar dan gemaakt in China. Het blijkt precies te passen op de gewone Lego maar is ruim de helft goedkoper. De winkel blijkt ook schappen vol te hebben met de echte Lego uit Denemarken. Tsja wat hebben ze dan nog meer: Een disney afdeling, een giga grote sportafdeling, enz, enz. We gaan maar verder op ontdekking. We doorkruisen Siam Discovery, Siam Centre en Siam Paragon. We kopen her en der wat souvenirs. Voor puzzels worden we door verwezen naar het MBK. We steken de straat over en denken een warenhuis in te lopen. Pfff, het blijkt wederom een compleet winkelcentrum van acht verdiepingen met ontzettend veel winkels. Helaas voor zover wij het doorkruist hebben, hebben ze geen puzzels. Met wederom behoorlijk vermoeide voeten houden we het voor gezien en gaan we met de bus terug naar het hostel.

31 januari.  Na een aantal dagen oriënteren, willen we vandaag onze noodzakelijke spullen kopen voor het vervolg van de reis. Op de eerste stadsbus moeten we helaas een tijd wachten. Het blijkt niet de enige vertraging voor vandaag. Om een of andere reden hoeven we niet te betalen als de bus eenmaal komt. Aangezien de conductrice niet langs komt om af te rekenen. De eerste bestemming is een fietswinkeltje waar men waarschijnlijk als enige fietsaanhangers verkoopt in Bangkok. De naam is Bok Bok. Redelijk eenvoudig vinden we deze winkel in de buurt van het Goverment House. Helaas doordat het bijna Chinees Nieuwjaar is blijkt deze winkel gesloten. Dan op naar onze volgende bestemming, de Tesco. We willen met de bus, na een poos wachten komt ook deze niet. We beslissen het stuk te gaan lopen. We vinden de Tesco eenvoudig in de buurt van het Siam Center. De Tesco is een grote supermarkt met kleding, elektronica, eigenlijk alles. We kopen hier wat souvenirs, eten en fietsaccessoires. Na de Tesco terug naar de wijk met alle kleine fietswinkels. De Merida fietsshop geeft, net als veel andere winkels, flinke korting door het Chinees Nieuwjaar en we kopen hier ook het e.e.a. Dan op naar Probike. Helaas wederom weer lang wachten op de bus, die uiteindelijk wel komt. Bij Probike kopen we de TREK mountainbikes en de rest van de spullen. We kunnen de fietsen morgen ophalen. Daarna kunnen we naar huis. Wederom duurt het erg lang voor de bus komt, maar we komen er weer.

1 februari. De eerste bestemming voor vandaag is The Old Siam Centre. We hebben gehoord dat we hier typische Thaise muziekinstrumenten kunnen kopen. Op weg naar dit winkelcentrum komen we door Sanam Chai road, dit is de bloemenstraat van Bangkok. Het is een heel fleurig geheel. De bloemengeur overheerst, maar op z’n Bangkoks zijn er ook luchtjes van de vele eetstalletjes en de rondscheurende auto’s en tuk tuks. Wat opvalt is dat de snijbloemen in kranten verpakt staan en zonder bakken water op straat staan te wachten op een koper. De koppen van sommige grote bloemen zijn verpakt en we zien ook veel blauwgekleurde bloemen. Eenmaal in het winkelcentrum blijkt dat er geen muziekinstrumenten worden verkocht, we zien alleen een museum voor oude muziekinstrumenten en fitnesstoestellen. Dan het volgende doel: aangezien onze backpacks wat aan de grote kant zijn voor het rek achterop onze fietsen, moeten we een extra plank hebben. Dit gaan we kopen bij een van de “knutselshopjes” langs de straat. We willen met de bus, maar de stad staat ontzettend vast, dus gaan we lopen. Onderweg nog even bind spinnen voor de bagage gekocht. Bij een winkeltje waar ze allerlei spullen hebben, net als bij de Gamma op de Noorderstraat, zagen ze netjes op de rand van de straat ons plankje. Als we de plank hebben gaan we de fietsen halen. Ze staan op ons te wachten en nadat de planken gemonteerd zijn kunnen we de eerste rit door Bangkok gaan maken. Aangezien het spitstijd is, is dit een hele belevenis. Inmiddels weten we hoe het verkeer werkt in Bangkok. We fietsen volgens het voorbeeld van de vele brommers –deze lijken het meest op onze fietsen- en gaan overal kriskras doorheen. We komen veilig bij het hostel. Hier verven we nog even de planken om ze waterafstotend te maken.