2 februari. Vandaag de laatste dag in Bangkok. We beginnen met een wasje, zoeken de foto’s uit, we werken de website bij en schuren en spuiten de platen voor achterop de fietsen. In de middag gaan we op Kao San road nog wat spullen kopen om de toilettas aan te vullen. We ruilen onze Lonely Planet van Bangkok in voor een Rough Guide van Cambodja en Vietnam. Helaas moeten we wel bijbetalen. Verder kopen we een goede kaart van Cambodja. We proberen Jackfruit uit, maar vinden het beide niet zo lekker. In de avond nemen we nog een massage. Rhianne vind deze lekkerder dan de eerste. Erwin wordt zo ongeveer gemangeld maar kan het eindresultaat wel waarderen. Koen vind dat hij wel een pedicure behandeling verdient heeft en Nou is zo vriendelijk hem deze te geven.
3 februari. In de ochtend maken we de fietsen klaar. Platen erop, tassen opladen en de rest van de stuff een plekje geven. We bepalen de route en checken uit. Nog even een start foto maken en ons fietsavontuur kan beginnen. We gaan dwars door Bangkok, komen langs Siam Centre en vervolgen onze weg, over way 3, zuidelijk richting Satom Pukon. We laveren met onze grote tassen door het drukke verkeer. Ons evenwichtsorgaan maakt overuren. Onderweg stoppen we nog even om een pakketje te droppen op het postkantoor. Onze fietsen nemen we voor de zekerheid maar mee naar binnen, geen Thai die er vreemd van op kijkt. We worden zelfs geholpen om ze binnen te krijgen. OP de deur staat namelijk alleen dat er geen foto’s gemaakt mogen worden, niet gerookt, geen helm of zonnebril op, dus waarom zou een fiets niet mogen? Over drie maanden kan onze zaakwaarnemer een pakketje verwachten. Ter vergelijking, in Zuid Afrika doet een pakket, over land verstuurd, er twee maanden over. Rond half vijf gaan we zoeken naar een plek om te slapen. Dit blijkt erg lastig. Het enige hotel wat we vinden is ruim twee keer zo duur als onze slaapplek in Bangkok en het ligt aan een drukke weg. We beslissen om nog even door te fietsen en dan de eerste de beste overnachtingsplaats te nemen. We vragen rond of iemand een goede plek weet. Helaas kennen de mensen hier maar een paar woorden Engels. Uiteindelijk lijkt het erop dat iemand ons de weg naar een ander hostel wijst. Hij rijd voor ons uit. We hebben pech, hij brengt ons bij het zelfde hotel waar we het eerder vroegen. Als we met handen en voeten uitleggen dat we maar 300 baht willen betalen, krijgen we ineens de helft van onze gids. We snappen totaal niet de bedoeling en hij geeft ons zijn (Thaise) telefoonnummer en is weg. We gaan nog even naar de Tesco boodschappen doen. Dan nemen we het voordeel van de veel te dure kamer, we genieten heel lang van een heerlijke, warme douche, wat een luxe. Fietsafstand: 48 km, Route: van Bangkok naar Ban Chang.
4 februari. We hebben vannacht niet erg lekker geslapen en worden niet zo uitgeslapen wakker. Het bed was keihard en de temperatuur was slecht te regelen, de airco maakte of te koud of te warm. We stappen uiteindelijk om 9.00 uur op de fiets. We volgen de 3 verder richting Bang Pakon. Dit is een auto(snelweg) en dus erg druk. Onderweg komen we langs viskwekerijen en een aantal rijstvelden. We proberen van de weg af te gaan en op een gravelweg te gaan rijden, helaas loopt deze al snel dood en zit er dus niets anders op dan de drukke weg te volgen. Jammer want het was landelijk, mooi en rustig. We verlaten de 3 en vervolgen op de 304. Onderweg hebben we veel bekijks. Auto’s en brommers toeteren, enerzijds om ons te waarschuwen, soms ook om te groeten. Veel mensen aan de kant van de weg zwaaien en Erwin krijgt zelfs een handkus… Bij een Seven Eleven winkel, dit is de buurtsuper in Thailand en op bijna elke straathoek te vinden, houden we pauze. Daarna passeren we de 100KM totaal grens, alweer een aardig stuk gefietst sinds we gisteren Bangkok verlieten. We komen aan in Chachoengsao en verlaten de drukke weg, er valt een bijna volledige stilte om ons heen. We gaan zoeken naar een slaapplaats. Omdat het pas 15.00 uur is doen we rustig aan, we vragen een aantal keren de weg naar een goedkope plaats aangezien we de bordjes bijna niet kunnen lezen. Onze zoektocht brengt ons uiteindelijk bij de Chachoengsa0 residentie. Klinkt best interessant, alleen het blijken gestapelde zeecontainers te zijn, omgebouwd tot kamers. Aangezien ze er goed uitzien nemen we een kamer. Als de we de eigenaar om een stadsplattegrond vragen, vertrekt hij met de auto en komt, na 15 minuten terug, met veel stadsinformatie en een plattegrond terug. Waar hij die gehaald heeft?? Ondertussen maken wij gebruik van een onbeveiligde draadloze internetverbinding. We zien precies op tijd dat Koen een leuke nieuwe opdracht heeft gekregen voor een plaats in Cambodja waar we binnen enkele dagen zijn. Ook verteld Koen ons dat hij bonus heeft gekregen voor zijn Makro opdracht. Hij wil graag nog iets extra’s daarvoor terug doen. We fietsen gedrieën naar de plaatselijke Makro en maken daar een mooie zonsondergang foto. Terug in de stad gaan we nog even naar de Carrefour voor wat eten. Op de terugweg steekt er, op de openbare weg, voor onze fiets, nog een olifant met bijrijder over. Het kan allemaal hier in Thailand! Afstand, fiets: 68 km, Route: van Ban Chang naar Chachoengsap. Extra retour Makro: 14 km.
5 februari. Vandaag gaan we met de trein naar Aranyaprathet. Dit is de grensplaats voor Cambodja. De trein gaat 2x per dag: ‘s ochtends om 7.40 uur en ‘s middags om 14.20 uur en doet er vanaf Aranyaprathet 5 uur over. Wij nemen de ochtendtrein. Met handen en voeten kopen we een kaartje en het stationshoofd verteld ons dat de trein vertrekt van spoor 2 of 3… Aangezien er maar 1 paar rails ligt tussen spoor 2 en 3 zal het vast niet zo’n probleem worden. Al moeten we even later toch verplaatsen naar spoor 2… De fietsen worden in een speciale bagagewagen gedropt. De trein blijkt erg druk te zijn, dit komt doordat het weekend is. Het eerste stuk zitten we in het gangpad op onze backpacks. We worden een beetje gek van alle verkopers die door de volle gangpaden lopen. Gelukkig kunnen we halverwege zitten. Behalve erg stoffig komen onze fietsen goed aan. Onderweg naar de grens komen we nog een antiekwinkeltje tegen. Of te wel spullen die nog ouder zijn als ons antiek. Ter hoogte van de Thaise grens proberen verschillende verkopers ons een Cambodja visum aan te smeren. We hebben gelezen dat we alleen goede visums kunnen kopen achter de Thaise grens, dus dat doen we niet. We verlaten Thailand om 13.30 uur. Ons eerste Aziatische land zit erop. We fietsen verder en kopen een visum. We willen onze Thaise Bath opmaken, maar die willen ze eerst niet hebben. Pas na wat aandringen nemen ze het tegen een wat slechtere koers aan. Dan hoeven we alleen nog een stempel te halen voor we Cambodja daadwerkelijk in kunnen Deze formaliteit kost ons twee uur. In de wachtrij ontmoeten we Meau uit Vancouver. We praten wat over de visums en wat we gaan doen. Op deze manier doden we de tijd een beetje. Als we eindelijk de grens over zijn gaan, fietsen we rechts!! Dat is even wennen, na 2 maanden links te hebben gereden mogen we weer rechts rijden. We zoeken naar een Guest House, in een straat parallel aan de hoofdstraat vinden we een mooi en schoon hostel. Aangezien we onze fietsen op de kamer willen hebben, moeten we ze een verdieping omhoog sjouwen. Ons avondeten is Cambodjaanse soep met rijst, taugé, wortel en nog wat, niet te definiëren, ingrediënten. Afstand, fiets: 10 km, trein +- 230 km. Route: van Chachoengsao naar Poipet (Cambodja).
6 februari. Vandaag zitten we om half 8 op de fiets. De eindbestemming is Sisophon. De afstand is ongeveer 50 km maar we willen er vroeg zijn aangezien Koen nog een opdracht wil uitvoeren. We volgen weg 5, een hoofdweg. Deze is wel druk maar stukken minder als de weg in Thailand. Wat opvalt zijn veel voertuigen die net even anders zijn als in Thailand. Handkarren optioneel door brommer getrokken, trekkers met een moter, maar zonder moterkap. En toeteren dat die gasten kunnen, wij dachten dat ze dat in Thailand konden, hier nog veel beter (en dus meer, hard en langer achtereen de toeter inhouden). We komen rond 11 uur aan in Sisophon. Na een bezoek aan de markt, gaan we eerst wat eten. Dan is het tijd voor Koen om z’n opdracht uit te voeren. Ga op de foto in het barakkenkamp, neergezet door de Alpha compagnie van de VN in 1992. Maar waar is deze en bestaat deze nog? We hadden op internet wat speurwerk gedaan. We weten dat het in de buurt moet zijn van een brug, maar geen exacte locatie gevonden. We proberen te informeren bij de toeristinfo, gesloten. We vragen het een aantal inwoners, helaas, de woorden Engels die hier uit komen gaan niet verder dan Hello en Thank You. Dan maar proberen te tekenen, helaas geen resultaat. Uiteindelijk vinden we iemand die denkt hij weet waar het is. We fietsen naar de locatie, helemaal niets te vinden van een naam of iets dergelijks, behalve een aantal stenen en houten gebouwen. Na een middag speurwerk maken we een aantal foto’s en hopen er het beste van. En Koen, hij zat lekker op het stuur te navigeren en vond het allemaal prima… Na het boodschappen doen op de markt kunnen we ons Guesthouse niet in. OHet wordt namelijk door middel van een Chinese draak en dansers (krijgers) gereinigd van kwade geesten.Hebben we op het laatste moment toch nog iets van het Chinees nieuwjaar gezien. Ons avondeten bestaat uit gefrituurde rijstbollen, brood met ananas en banaan. Oja een stukje taalverwarring wat we nog met jullie willen delen: we vragen om een stadsplattegrond (map in het Engels), terwijl we wijzen op een kaart van de omgeving en de plaatsnaam noemen. De beste man loopt naar de wereldkaart en wijst Cambodja aan. Gedesillusioneerd lopen we verder. Afstand, fiets: 47 km, Route: van Poipet naar Sisophon. Extra stadstour Sisophon voor barakken opdracht: 3 km.