24 december, Yes we mogen uitslapen om 06.00 uur gaat de wekker… Gelukkig zijn we de avond ervoor met de groep uit eten geweest om afscheid te nemen van een drietal reisgenoten en lagen we om 0.00 uur in onze tent. Vandaag een lange reisdag richting Ghanzi. Dit is onze eerste bestemming in Botswana. In de ochtend gebeurt er weinig noemenswaardig, behalve dat we een nieuwe reisgenoot oppikken, Terry uit Kaapstad. Aan het begin van de middag krijgen we een halfuurtje tijd om water en andere boodschappen te kopen. Eén klein detail zien onze gidsen over het hoofd. Het is de dag voor kerst en de hele stad heeft besloten om juist in onze supermarkt boodschappen te doen. Als Terry dan ook nog aan de andere kant van de stad zonnebrand moet halen hebben we een vertraging van een klein uur. Gelukkig passeren we de grens met Botswana zonder problemen en kunnen we door richting Ghanzi. Ons kampeerterrein ligt midden in de Kalahari. Bij aankomst kunnen we onze tent upgraden naar een echte Afrikaanse grashut. Snel de veldbedden tegen elkaar schuiven, onze tweepersoons klamboe eroverheen en onze kerstavond suite is klaar! Rhianne is trouwens een beetje allergisch voor het Afrikaanse huttengras. Voor het avondeten kijken we naar een dans gegeven door de Bosjesmannen, de oorspronkelijke bewoners van de Kalahari.
25 december, om 06.30 komt een abrupt einde aan een heerlijke nacht slapen als de wekker gaat. We geven elkaar een klein kerstcadeautje ondanks dat we weinig kerstgevoel hebben. Vandaag gaat de karavaan richting Maun, de gateway naar de Okavango Delta. Onderweg vallen de grote populatie ezels, koeien en geiten op die langs, maar ook op de weg lopen. Ook krijgen we voor het eerst in vier weken weer een bui regen van betekenis, niet gek voor reizen in het regenseizoen. Onze tenten staan snel en we kunnen Maun verkennen. Een dorp van weinig betekenis, zeker op eerste kerstdag. ‘s Avonds maakt onze gids een waar Afrikaans kerstmaal. Vooraf een champignonsoep en als hoofdgerecht: braai (Barbecue) met ham, sausages en lamsvlees aangevuld met koolsalade en pompoen. Ook vieren we de verjaardag van Ferry met taart en watermeloen met Cane Spirit (variant op wodka).
26 december. Om half zes staan we naast onze tent. De Okavango Delta wacht op ons. Om 7.00 uur staat een 20 persoons 4×4 vrachtwagentje voor. Spullen inladen en gaan met de banaan (en nog véél meer spullen). Ruim een uur gehobbeld dan zijn we bij ons tussenstation. Hier stappen we over op een Mokoro. Dit is een Afrikaanse kano, gesneden uit de Marala boom. De boot wordt doormiddel van een stok voortbewogen door onze poler, Kenny. Vanaf nu kunnen we de film Afrika 3D, die we in het Cinemac in Ede, een aantal maanden voor vertrek gezien hebben, echt gaan beleven. Het enige geluid wat we horen zijn de vogels, kikkers, het riet tegen de boot en soms een plons van de stok in het water. We zitten laag bij het water, riet wuift uiteen, watervogels schieten weg en we zien vele waterlelies. Sommige watergangetjes zijn niet veel breder dan de Mokoro. We arriveren op een eilandje midden in de Delta, ons kamp wordt gemaakt op een open plek in het bos. Faciliteiten behalve onze eigen tent hebben we niet. Het toilet is een gegraven gat van 75cm diep in de grond. Graag een beetje dichtscheppen na gebruik. De schep is daarbij ook nog het slot op de deur. (Eventuele detail vragen horen we wel). De middag vermaken we ons zelf met Mokora varen, we oefenen, maar het is best lastig. We varen naar onze zwemspot. Heerlijk helder water van 1,5 meter diep tussen riet en lelies. Aan het eind van de middag hebben we een wandeling door het gebied. We zien een giraf, zebra’s en vele vogels. Bij terugkomst diner en vroeg de luikjes dicht, 21.00 uur.
27 december, we staan ouderwets vroeg op, om 05.00 uur gaat de wekker. Na een tochtje met de Mokoro maken we een ochtendwandeling door de Delta. Waarschijnlijk slapen de dieren wel uit, want we zien er niet veel. Uiteindelijk na ruim 2 uur lopen zien we een kudde van zo’n 50 zebra’s en een stuk of wat Wildebeesten. De 2 uur terug wandelen zijn pittig, zeker omdat onze gidsen weinig stoppen om wat te vertellen. Terug op het kamp hebben we siësta, even rusten, eten en lekker zwemmen in het water van de Delta. Dit is pas relaxen. Rond vijf uur starten we met een sunset cruise in de Mokoro. Wat een rust is daar te vinden in de Delta. Na het avondeten liggen we deze avond al om half negen in ons tentje.
28 december, we verbreken het record wekker zetten. Vandaag is het de respectabele tijd van 04.15 (ja goed gelezen) om een ochtendwandeling te maken. Helaas is de rest nog niet wakker en blijven we even liggen. Om vijf uur ontbijten we en gaan op stap. Ook tijdens deze tocht, behalve een gedeeltelijk skelet van een giraffe en een dragonfly, weinig van dierlijks waar te nemen. Wel hebben we hyena’s gehoord. Eenmaal terug is het tijd ons kampement op te breken. We gaan terug met de Mokoro, daarna de huppel bus met een hele slome Afrikaanse chauffeur en eenmaal bij Sonny kunnen we genieten van een douche en lunch. Na de lunch gaan we weer op weg, een snelle boodschap en even mail checken. We hebben geluk, we krijgen een email van de familie uit Johannesburg dat we 5 dagen zijn uitgenodigd na onze tour. Ze willen allemaal leuke dingen gaan doen met ons. Blij vervolgen we onze reis naar Planet Baobab Campsite. Onderweg een paar noemenswaardige gebeurtenissen: Wanneer we het nationale park ingaan, passeren we een politiecheckpoint waar we onze schoenen door een bak chemicaliën moeten halen om verspreiding van ziektes in het park te voorkomen. We glimlachen maar en gelukkig blijven de zolen onder de schoenen. Verder passeren we een wildrooster met 100 km/u. Tenslotte zijn we onderdeel van een mooi natuurverschijnsel. We rijden op een rechte weg, links van ons een pikzwarte lucht met regen en onweer, terwijl rechts van ons geen wolkje aan de lucht is en de zon volop schijnt. We arriveren op Planet Baobab. Hier staan een aantal Baobab bomen die zo dik zijn dat er 10 mensen nodig zijn om een cirkel om de boom heen te maken. We nemen een duik in het enigszins groene water. Daar ontmoeten we een paar, dat woont in Harare, Zimbabwe, een leuk gesprek over de schoolopdracht van Koen volgt. Na een uurtje in de gezellige bar gaan we slapen.
29 december. We staan om 6.30 uur op. Vandaag de reis naar Chobe national park. Weer een lange dag op de weg. Langs de provinciale weg (100km/u) zien we nog steeds heel veel Koen vriendjes (zwart, bruin, grijs) en ezels. Dat ze niet alleen voor Sonny laat oversteken zien we wel aan de exemplaren die af en toe levenloos langs de kant liggen. Verder is de route een beetje saai zodat de meeste mensen in slaap vallen. Totdat we ineens de ankers ingaan en een groep olifanten in de berm naast ons zien staan. Even laten staat er zelfs een olifant in de middenberm die we bijna kunnen aanraken. Toch is het erg tegenstrijdig, onze weg is aangelegd dwars door een natuurgebied. En er zijn werkzaamheden over 140! km. Rondom onze campsite staat een hoog hek met schrikdraad om ons te beschermen tegen de olifanten. Aan het eind van de middag hebben we een boottocht op de Chobe rivier. Op deze plek vormt de rivier het vierlandenpunt van Botswana, Zimbabwe, Namibië en Zambia. Wederom een gelukkige trip. We zien al snel krokodillen, nijlpaarden, een hagedis van een meter lang, en ontzettend veel vogels. De mooiste vonden wij de visarend. Het lukt ons om een prachtige foto te maken van een nijlpaard die het water in plonst. Op het einde van de trip zien we zelfs nog de buffel. We hebben nu de BIG 5 compleet!!.
30 december. Omdat een aantal groepsleden een gamedrive willen doen, kan de rest waaronder wij lekker uitslapen tot 7.30 uur. Uiteindelijk is onze (blijkbaar verknalde) biologische wekker in staat om ons om 6.30 uur te wekken. Vandaag op naar onze eindbestemming de Victoria Watervallen in Zimbabwe. Nog even de laatste Botswaanse polars uit geven en go. De uitcheck bij de Botswaanse grens gaat prima. Binnen komen in Zimbabwe heeft wat meer voeten in aarde, aangezien iedereen een visum nodig heeft. Ruim drie kwartier heeft onze douanebeambte nodig, om voor de 16 personen, de benodigde stempels in orde te maken. Zimbabwe heeft geen eigen munt eenheid, dus we kunnen nu betalen met Amerikaanse dollars, Afrikaanse randen, Namibiaanse dollars en Botswaanse polars. Wel goed opletten met de koersen. Bij aankomst gaan we direct naar de watervallen toe. Wij kunnen nu onderschrijven waarom de Victoria Watervallen een van de 7 wereldwonderen is. Wat een ongelofelijk mooi fenomeen. De waterval is 1700 meter lang en op sommige plaatsen meer dan 100 meter hoog. De omgeving is schitterend. Het water spat zo hoog op dat we continu nat worden en Koen om een regenjas vraagt. Bij de Falls is ook het kleinste regenwoud van Afrika. De lodge waar we slapen is verreweg de minste van de tour. De service is slecht, het ontbijt karig, de airco lekt, de gaten zaten in de lakens, zeer gehorig en douchen duurt door gebrek aan water bijna drie kwartier. Kortom misschien een leuk adres voor Alberto Stegeman van SBS 6. Al zullen wij ze misschien nog wel slechter krijgen.
31 december. De laatste dag van 2011 willen we een beetje uitslapen aangezien we vandaag geen grote activiteiten gaan doen. Wederom komt daar weinig van terecht aangezien de groep van 75 man die gaat raften om 7.00 uur voor onze deur verzameld.
Na het ontbijt wandelen we naar het centrumpje van Vic Falls. We gaan na de craftmarket en kopen een leuk trommeltje. Wat we op deze markt leren is dat het loont om, als je hier op 50 vakantie gaat, oude kleren te verzamelen en te ruilen voor souvenirs. Verder kopen we, door inflatie waardeloos geworden, bankbiljetten van Zimbabwe. Biljetten met 12 nullen waren heel normaal. We lunchen samen in het park tussen de apen die hier vrij rondlopen. Aan het begin van de middag verhuizen we met z’n tweeën naar ons volgende slaapadres. Deze is veel beter dan de vorige. We slapen op de zolder van een Afrikaanse schuur. In de namiddag lukt het om te Skypen met ons beide ouders, we kunnen ze alvast een goede jaarwisseling wensen. Als we willen gaan avondeten ontmoeten we … uit het Zuid-Afrikaanse Pretoria. We eten met hen mee. Uiteraard worden de adressen uitgewisseld voor later. Na een paar potjes poolbiljart gaan we naar het centrum. We lopen door donkere straatjes (straatverlichting is schaars) als plotseling voor ons een aap de weg oversteekt. Zijn fel blauwe ogen zullen we ons nog wel even herinneren. De jaarwisseling wordt een snelle aan gelegenheid. Rond 0.00 uur begint een truck te toeteren en mensen te schreeuwen, iedereen lacht en wenst elkaar gelukkig nieuwjaar. Sommige hebben wat vuurwerk.
1 januari 2011. We starten de dag om 7.00 uur met een Nieuwjaars duik in ons zwembadje. Daarna verzamelen we om te vertrekken met de transfer richting Johannesburg, Bij de grens met Botswana moeten onze schoenen weer door een chemisch badje. Helaas liggen onze schoenen deze keer onderin de backpack’s. Onze reisleiding verteld niet zoveel meer. Het weer is vandaag regenachtig, heel anders dan we gewend zijn. Gelukkig maakt het niet zoveel uit. Langs de provinciale weg die we rijden zien we nog veel wild. Een aantal koppels Afrikaanse olifanten, waaronder een kleintje, zebra’s en een grommende leeuw op weg, die waarschijnlijk verstoten was. Wildlife blijft prachtig. De rest van de dag duurt erg lang en pas om 21.00 komen we aan op de camping. Aangezien het donker is en de mieren wel erg agressief bijten beslissen we om lekker in Sonny te gaan slapen.
02 januari. Onze laatste Nomad dag begint om 05.00 uur. We ontbijten in Sonny en gaan snel richting de grens. Om 8.00 uur waren we Botswana zonder problemen uit. Helaas de grens met Zuid Afrika duurde door onze twee Zuid Koreaanse mede reizigers wat langer. Pas om 9.00 uur kunnen we verder. Aan het begin van de middag gebeurd weer eens wat interessants. Als onderdeel van de lunch eten we een Afrikaans delicatesse, reuze rups. Het smaakt als gedroogd vlees en we vinden het allebei lekker. Rond 15.00 uur arriveren we op het vliegveld. We nemen afscheid van onze tourleiders Singi en Amen en rest van ons reisgezelschap. De familie die we ontmoet hebben bij de Fishriver Canyon in Namibië staat ons al op te wachten en we krijgen een transfer vanaf het vliegtuig naar hun huis. Hier stellen we ons verder voor en ze zijn echt fantastisch voor ons. Binnen no-time gaan onze vieze spullen in de wasmachine en even later hangt 10 meter kleding te drogen. ’s Avonds gaan we uit eten bij een geweldige Italiaan. We slapen in de huiskamer en kunnen zelfs op de Afrikaanse digitenne Nederland 1 ontvangen. De komende dagen gaan we bijkomen van onze eerste vijf weken reizen en ons voorbereiden op het vervolg in Thailand.
