19 december, Vandaag uitslapen, het vertrek is pas om 10.00 uur. Nog even snel water inslaan en de kerstkaart versturen. Vandaag richting Spitzköppe. Vandaag gaat Koen samen reizen met Gigi, de opblaasgiraffe van onze Australische medereisgenoten. Wij genieten ondertussen van de steeds wisselende landschappen, waarbij het zand overheerst, niet gek voor een woestijn. Bij het kamp aangekomen is het zo’n 45 graden in de zon. Lekker in de schaduw blijven dus. Aan het eind van de middag hebben we een wandeling met gids James, een echte Buschman. Dit is een stam, die praten door het klikken met hun tong. Met 4 soorten klikken kunnen zij alle woorden maken, Ons heerlijke avondeten bestaat uit gebakken snoek, met aardappels en salade. Totaal anders als de avond ervoor toen we Afrikaanse pap met Hachee hadden. Onze gids kan ontzettend goed koken met weinig middelen. Bij het kampvuur stellen we ons voor aan twee nieuwe reisgenoten, David en Samantha uit Melbourne, Australië. S ’nachts slapen we op een grote rots, zonder tent onder de sterrenhemel met volle maan. Een aanrader voor iedereen!
20 december, voor Erwin gaat de wekker om 05.30. Hij klimt vanuit zijn matras 100 meter omhoog om de zonsopgang te aanschouwen. Wat een geweldig tafereel om een vallei te zien ontwaken van bovenaf. Vandaag reizen we ruim 300 KM richting ons volgende kampement bij de Himba’s. Onderweg stoppen we bij een stalletje om een souvenir te kopen. Bij aankomst is het in de schaduw 40 gaden, hee rustig aan oen dus. Als het wat koeler is gaan we op bezoek bij de Himba’s. De Himba’s zijn een Afrikaanse stam die nog leven volgens oude Afrikaanse tradities zoals slapen op een stenenvloer zonder matras. Slechts een aantal kan Engels. Wat al snel blijkt is dat ze heel traditioneel leven, maar liever de meer Westerse cultuur oppakken. Zij zijn erg geïnteresseerd in waar wij vandaan komen, onze foto collage wordt dan ook veelvuldig bekeken en we krijgen heel wat vragen. De avond sluiten we af met kampvuur, we zien een duizendpoot (of waren er meer pootjes) van 25 cm lang en een doorsnede van 2 cm.
Om 06.30 staan we 21 december op. Vandaag gaan we naar het nationale park Etosha. We hopen de komende twee dagen hier onder andere het grootste deel van de BIG 5 te zien. Dit zijn de olifant, neushoorn, luipaard, leeuw en buffel, waarbij de laatstgenoemde niet voorkomt in het park. De reis er naar toe is niet heel bijzonder. Gelukkig is het niet al te ver. Al direct als we het park met een oppervlakte van 22000 km2 ingaan, zien we een aantal zebra’s, gemzen en springbokken. Tijdens de drive naar onze camping, Okaukuejo genaamd, midden in Etosha komen we nog een aantal zebra’s en een giraf tegen. Omdat het rond het middaguur is (te warm), zijn er weinig dieren. We kunnen dus rustig onze tent opzetten en gaan zwemmen in het luxe resort. Tussendoor gaan we nog even kijken bij de waterpoel bij de camping en zien grote Afrikaanse Olifanten en heel veel zebra’s en vogels. Dit belooft wat voor de safari van vanmiddag. Rond half 5 starten we met een safari met Sonny (onze overland truck) tot de zonsondergang. Doordat het erg droog is in dit deel van Afrika, zijn de dieren op de savanne op zoek naar water. Daarbij zitten we hoog en hebben waarschijnlijk wat geluk. We zien namelijk vele dieren. Waaronder meerdere giraffen, een groep van meer dan 50 zebra’s, impala’s, springbokken, parelhoentjes, everzwijnen en at last but not least 2 leeuwen, 3 olifanten en 2 zwarte neushoorns. Vanuit de truck aanschouwen we weer een prachtige zonsondergang, over de savanne. Net voor het donker zijn we terug op ons kampement. Na het eten gaan we nog even kijken bij de watervlakte. We zien van dichtbij een viertal neushoorns waaronder twee kleintjes en een grote olifant.
22 december start weer erg vroeg, om 05.00 uur gaat de wekker. Net na zonsopgang rijden we richting Halali, dit is het tweede kampement wat in het Etosha park ligt. Doordat we vroeg zijn kunnen we weer een flink aantal dieren spotten. We zien een groep leeuwinnen, een aantal giraffen, het wildebeest en een aantal uilen. Onze gidsen zijn hele goede spotters, ze zien erg veel dieren. Aan het eind van de ochtend komen we aan op de nieuwe camping. Als we de tent opgezet hebben, kunnen we onze middag zelf besteden. Gelukkig maar want het is veel te warm om iets te doen. Het wordt liggen in de schaduw bij het zwembad. Als het minder warm is gaan we met onze truck nog een safari doen. We zien niet heel veel nieuwe dieren, alleen de witte neushoorn kunnen we aan ons lijstje toevoegen. Wel noemenswaardig was het zien van groep van zo’n 200 zebra’s bij een drinkpoel. We komen ook nog op de zoutvlakte, dit gebied lijkt een maanlandschap zover als de horizon strekt. Het gebied beslaat ongeveer een kwart van het Etosha park. Terug op kamp heeft Rhianne nog steeds last van de warmte van vanmiddag, het lijken wat oververhittingsverschijnselen. Ze beslist vroeg te gaan slapen. Erwin gaat nog even kijken bij de verlichte waterpoel. Vanavond wederom geluk. Een tweetal neushoorns met een jonkie komen en we kunnen drie luipaarden waarnemen. Eén luipaard geeft zelfs een demonstratie vis vangen, een prachtig natuurlijk moment. Terug bij de tent worden we verrast door drie honey buther’s die blijkbaar honger hebben en dus de prullenbak komen legen.
23 december weer om 5.00 uur op, wat een werktijden hebben onze gidsen… Rhianne is gelukkig wat opgeknapt en kan er weer tegen. Wederom zijn we gelukkig in het spotten. Een groep leeuwen met een jong zien we, een koppel olifanten en dan is het moment voor Rhianne. Ze is weer messcherp. Terwijl we over gravel richting de uitgang van het park denderen, ziet Rhianne plotseling een redelijk uniek tafereel die onze gidsen misten. Met een flinke schreeuw laten we onze gidsen stoppen en rijden een stukje achteruit. Nu kunnen we met z’n allen aanschouwen wat Rhianne zag, een aantal leeuwen, die bezig waren om een zebra op te eten. Na het zien van dit tafereel verlaten heel tevreden het park. De vier dieren van de BIG 5 die aanwezig waren hebben we gezien en nog veel meer. Ook Koen is blij, want hij vond de leeuwen een beetje te hongerig naar hem kijken. We vervolgen onder genot van Afrikaanse muziek onze weg naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Onderweg lunchen we bij een craft market waar nogal agresieve verkopers hun waar aanprijzen. Aangezien afdingen in ons Nederlands bloed zit lukt het om voor weinig geld een leuk presentje te kopen.
